Het Brabantse Wal verhaal van... Thalita de Jong

zaterdag 12 januari 2019

Thalita de Jong: ‘Plezier in wat je doet, moet altijd voorop staan’

Ze is pas 25 jaar, maar werd al Nederlands, Europees en wereldkampioene veldrijden. Toch is ze maar ‘gewoon’ Thalita gebleven en blijft ze wonen in voor haar de mooiste plek van de Brabanste Wal: Hoogerheide. We spraken met de gedreven sporter over haar talenten, ambities en natuurlijk de plek waar ze opgroeide.



Vertel! Zat je als klein meisje al op de fiets?
Thalita: “Eigenlijk niet. Ik heb jarenlang getafeltennist, maar moest daarmee stoppen wegens een blessure. Toen mijn vader, die docent was op een school hier in de buurt, met zijn klas op fietsreis ging, zei hij me: waarom ga je niet mee? Ik was toen een jaar of 12. Pas op mijn 15e reed ik mijn eerste wedstrijd. Eigenlijk vrij laat, dus. Maar het talent zit er blijkbaar. Het grootste verschil met dames die al van jongs af aan fietsen zit hem in de techniek, zij hebben die beter ontwikkeld dan ik.”

Was het liefde op het eerste gezicht, toen je die eerste keer op de fiets stapte?
Thalita, lachend: “Nee! Ik vond het wel leuk, maar had niet gedacht dat ik een paar jaar later bij Marianne Vos op de kamer zou slapen. Dat verwacht je toch niet? Nu leef ik sowieso nogal met de dag. Ik ben niet iemand die haar toekomst uitgestippeld heeft, integendeel. Ik zie wel wat er komt. Dat heeft ook wel een beetje te maken met de situatie waarin ik nu zit. Door blessures heb ik een tijdlang niet kunnen presteren, en nog steeds is het elke keer afwachten hoe mijn lichaam reageert. Dat is frustrerend, maar daardoor heb ik wel geleerd verwachtingen van mezelf enigszins los te laten.”

Vind je dat niet lastig, dat je niet weet wat de toekomst brengt voor je?
Thalita: “Inmiddels niet meer. Ik heb mijn havo nooit afgemaakt, maar ben een MBO-opleiding gaan volgen. Eigenlijk ging me dat veel te gemakkelijk af. Mijn coach zegt nu wel eens: moet je niet alsnog een studie gaan doen? Maar die behoefte heb ik niet. Ik wil me volledig kunnen focussen op het fietsen. Natuurlijk weet ik dat topsport eindig is, dat je dat niet tot je veertigste doet. Maar wat ik na het fietsen ga doen, zie ik dan wel. Ik geloof erin dat er dan weer andere dingen op mijn pad komen.”

Wat zijn voor jou hoogtepunten in je fietscarrière?
Thalita: “Toen ik 18 jaar was, lag ik al met grote namen als Marianne Vos op de kamer. Op dat moment besefte ik nog niet zo goed hoe bijzonder het eigenlijk was wat me overkwam. Als ik nu foto’s van toen terug zie, ben ik wel echt trots op alles wat ik bereikt heb. Maar op dat moment word je een beetje geleefd. Ik begon het fietsen als hobby, met een oude fiets en oude helm van mijn vader. Op het moment dat ik op mijn achttiende de stap naar de elite bij het Rabo-Liv team maakte, kreeg ik ineens een goede nieuwe fiets en prachtige fietskleding aangereikt. Natuurlijk vond ik dat prachtig, maar op dat moment ook een beetje onwerkelijk. Ik was nog zo jong.”

Jong, maar ontzettend talentvol! En gedreven…
Thalita: “Ja, er wordt nogal eens onderschat wat topsport inhoudt. Mensen denk vaak: oh, een beetje fietsen… Maar de werkelijkheid is dat je elke dag moet presteren tijdens trainingen, er is een ontzettende drive nodig om voor het hoogst haalbare te gaan. En waar fietsen heel leuk is als hobby, is het toch ineens anders wanneer het je werk wordt. Door weer en wind: je moet. Gelukkig zit dat doorzettingsvermogen wel in mijn karakter. En ook al heb ik soms even geen zin, ik probeer altijd het plezier uit de situatie te halen. Dat is dan ook wat ik de jeugd mee zou geven als ze me om advies zouden vragen voor de toekomst. Plezier moet voorop staan in wat je doet. Of dat nu in het fietsen is of iets totaal anders wat je wilt bereiken.”

Toch leuk, dat een groot talent als jij gewoon maar op de Brabantse Wal blijft wonen…
Thalita: “Ja, ik heb eigenlijk niet de intentie om deze omgeving te verlaten. Het is heerlijk wonen hier. Sinds twee weken woon ik in Hoogerheide met mijn vriend, wat mij betreft de mooiste plek van de Brabantse Wal. Een gezellig dorp waar genoeg te doen is. Ik groeide op in het kleinere, naastgelegen dorp Ossendrecht, maar dat werd me te stil. Hier, in Hoogerheide is reuring en gezelligheid. En de omgeving van de Brabantse Wal is natuurlijk perfect om te fietsen!”